![](https://maurolomba.com/wp-content/uploads/2021/11/GIF-3.gif)
![](https://maurolomba.com/wp-content/uploads/2021/11/GIF-2-1.gif)
![](https://maurolomba.com/wp-content/uploads/2021/11/MG_8008-1536x960.jpg)
![](https://maurolomba.com/wp-content/uploads/2021/11/MG_8020-1536x1003.jpg)
![](https://maurolomba.com/wp-content/uploads/2021/11/GIF-1-1.gif)
![](https://maurolomba.com/wp-content/uploads/2021/11/MG_8051-1024x1536.jpg)
![](https://maurolomba.com/wp-content/uploads/2021/11/MG_8053-1536x1025.jpg)
O proxecto trata de configurar un espazo habitable e suficientemente confortable para o seu uso por persoas desfavorecidas, mediante elementos e materiais sinxelos. Para a localización do centro de día contamos cun amplo espazo que é preciso acondicionar, delimitando unha superficie proporcionada ás necesidades e un espazo funcional e confortable que favoreza a súa utilización polos usuarios a quen vai dirixido. Para iso realízase unha proposta que desde o punto de vista formal concrétase nunha construción independente do espazo onde se sitúa e que se deseña formalmente coma se dun moble habitable tratásese. Este moble-contedor disponse no interior da capela existente que se utiliza actualmente como roupeiro, pero acoutándoo de forma que nos permita acondicionalo satisfactoriamente, pensando mesmo na posibilidade dunha recolocación futura, por tanto o espazo habitable deséñase como un mecano desmontable que facilitará trasladalo a outro espazo-nave e montalo novamente.
Con motivo da convocatoria do programa Marco de Responsabilidade Social Corporativa de ENCE para o ano 2017, e dentro da área de actuación nº 6 “Loita contra a exclusión social Proxecto de loita contra a exclusión social e igualdade de oportunidades”, para completar a oferta de que Cáritas ofrece, preténdese poñer en marcha un centro de día para persoas sen recursos, no inmoble situado na rúa Joaquín Costa nº 64 de Pontevedra, o cal se estima atenderá a unhas 20 persoas ao día, sendo atendido por voluntarios e asistentes sociais.
O proxecto trata de configurar un espazo habitable e suficientemente confortable para o seu uso por persoas desfavorecidas, mediante elementos e materiais sinxelos. Para a localización do centro de día contamos cun amplo espazo que é preciso acondicionar, delimitando unha superficie proporcionada ás necesidades e un espazo funcional e confortable que favoreza a súa utilización polos usuarios a quen vai dirixido. Para iso realízase unha proposta que desde o punto de vista formal concrétase nunha construción independente do espazo onde se sitúa e que se deseña formalmente coma se dun moble habitable tratásese. Este moble-contedor disponse no interior da capela existente que se utiliza actualmente como roupeiro, pero acoutándoo de forma que nos permita acondicionalo satisfactoriamente, pensando mesmo na posibilidade dunha recolocación futura, por tanto o espazo habitable deséñase como un mecano desmontable que facilitará trasladalo a outro espazo-nave e montalo novamente.
O esquema é moi sinxelo, unha zona de acceso existente que se adapta para cumprir coa accesibilidade e eliminación de barreiras desde a que se organiza a área de recepción-control, o aseo e a sala principal do espazo de día que configura o noso proxecto.
O ritmo da estrutura exposta realízase cun módulo denominado armario, sempre iguais nas súas proporcións volumétricas pero que se adapta funcionalmente para dar servizo ás distintas necesidades: gardamochilas, armario de colgar, mesas despregables, librería, módulo cafeteira-vertedoiro-microondas, gardacadeiras, andeis…
Estes módulos de armario pódense colocar de forma aleatoria en cada localización futura que se pretenda, conseguindo así adaptar as necesidades entre o interior da propia sala e o seu perímetro circundante, isto é, os armarios poden ter un uso interior ou/e tamén desde o exterior. O Centro de día percíbese como un pavillón de madeira e cristal no que un elemento secuencial personaliza o ritmo da arquitectura proposta resultando unha solución cartesiana, fácil de comprender e executado con materiais fundamentalmente derivados da transformación da madeira, complementada cunhas instalacións básicas de renovación de aire, iluminación eficiente, illamento térmico e acústico e vidros bufarda; de forma abstracta poderemos dicir que nos inspiramos no ritmo acristalado da fachada da propia capela e no sentido último da actuación que se pretende, como faro que ilumina e orienta.
La Voz de Galicia. 09 de octubre de 2017.
Una arquitectura de los sentidos.
El Correo Gallego. 10 de octubre de 2017
Estas son los mejores edificios gallegos de 2017 según el colegio de los arquitectos.
La Voz de Galicia. 09 de octubre de 2017.
Una arquitectura de los sentidos.
El Correo Gallego. 10 de octubre de 2017
Estas son los mejores edificios gallegos de 2017 según el colegio de los arquitectos.
La Voz de Galicia. 09 de octubre de 2017.
Una arquitectura de los sentidos.
El Correo Gallego. 10 de octubre de 2017
Estas son los mejores edificios gallegos de 2017 según el colegio de los arquitectos.
Premio Egurtek 2019
Premio COAG 2018
Premio Gran de Area 2017
Premio Egurtek 2019
Premio COAG 2018
Premio Gran de Area 2017
Premio Egurtek 2019
Premio COAG 2018
Premio Gran de Area 2017
Crisalida
Casa Bosque
Redes
Caballete
El haz y el envés
Horreos en Combarro
Periscopio
Los barcos pasan
El patio y la muralla
Casa castreña
Casa do Folón
El color y la escala
Socalco
Edificio Sarria
Puerta al horizonte
¡Oh, capitán! ¡mi capitán!
Casa Porriño
Caja abierta
Estar fuera dentro…
Integración en el terroso
El descanso del guerrero
Puente de mando
Casa La Noria
Balcón de proa
Casa Don Juan
Racionalismo en Pontevedra
Pazo de Gandarón
Cochiqueras
Pisar la tierra, tocar el cielo
Sobre tres islas
Tragaluz
Tanto monta, monta tanto
Chiringuito Marouco de palla
Pousada de Ribadumia
Pousada de Armenteira
Espacio NEMONON
Pilar Martínez ABOGADOS
Jar Mjc
Pma
MNSM
Mcva Ell
Nakaniwa
Pabellón de oficinas
Nave industrial
Mlpg Gph
Jardines Monumento a la memoria